تصفیه فاضلاب نساجی

صنعت نساجی از صنایع مهم کشور محسوب می گردد بطوریکه برخی از آمار حاکی از آن است که این صنعت بیشترین اشتغال را در سطح کشور ایجاد نموده است. کارخانجات متعدد نساجی اعم از ریسندگی و بافندگی و تولید منسوجات مختلف در گوشه و کنار کشور از دیر باز احداث شده و در حال تولید می باشند. تهران، اصفهان، مشهد، یزد، کاشان، تیریز و رشت از قطب های مهم صنعت نساجی در کشور محسوب می گردند.

این صنعت بنا بر نوع فعالیت خود به شاخه های مختلف تقسیم می گردد. صنایع نساجی که فقط دارای بخش ریسندگی می باشند، صنایع بافندگی که دارای ماشین آلات بافندگی بوده و از نخ تولید شده پارچه تهیه می نمایند، صنایع رنگرزی و تکمیل که پارچه و یا نخ تولید شده را رنگرزی و فینیش نموده و برای مراحل بعدی به صنایع پایین دستی به فروش میرسانند.

حتی در برخی از موارد، صنایع تولید پوشاک را نیز در ردیف کارخانجات نساجی قرار می دهند. کارخانجات بزرگی نیز احداث شده اند که دارای بخشهای مختلف بوده و از ریسندگی تا تولید پارچه های متنوع و مختلف را عهده دارند. در این صنعت تقسیم بندی دیگری نیز مشاهده می شود که بر مبنای نوع الیاف مصرفی تعریف شده است.

الیاف طبیعی مثل پشم و پنبه، الیاف سنتتیک مثل نایلون و پلی استر و آکریلیک و الیاف مخلوط که ترکیبی از الیاف طبیعی و سنتتیک است در کارخانجات مختلف مورد استفاده واقع می شود.

تصفیه فاضلاب نساجی: منشاء آلودگیها

بطور کلی آب آلوده یا پساب به آبی گفته می شود که در اثر مصارف گوناگون و ورود مواد خارجی کیفیت آن تغییر یافته و برای مصرف قبلی غیر قابل استفاده شده است. پساب های صنعتی در اثر مصرف آب در فعالیتهای صنعتی و یا از منابع صنعتی و در طول مراحل مختلف تولید بوجود می آیند و بعضاً خطرناک ترین نوع پساب ها را تشکیل میدهند.

تقریباً هیچ صنعتی بدون استفاده از آب نمیتواند ادامه حیات بدهد و آب مصرف شده به همراه مواد زائد سربار تولید، تشکیل پساب را داده و باید به نحو مناسب تصفیه و سپس دفع گردد. با توجه به تنوع بسیار زیاد مواد شیمیائی مصرفی در صنعت و کاربرد روشهای گوناگون در تولید، کیفیت آلودگی پسابهای صنعتی بسیار متنوع بوده و بستگی زیادی به صنعت مربوطه دارد.

مثلاً در صنایع فلزی، فرایند تولید یا پوشش قطعات فلزی، مقدار زیادی پسابهای آلوده به فلزات سنگین از قبیل مس، کادمیوم، نقره، جیوه، کرم و یا نیکل ایجاد می کند که این عناصر از خطرناک ترین عوامل آلاینده محسوب شده و اثرات ژنتیکی و یا سرطانزائی آنها به اثبات رسیده است. یا در صنایع لبنیات مقدار زیادی چربی های محلول از بخش های مختلف واحد تولید وارد پساب شده و لزوما بایستی با روش های مخصوص جداسازی و حذف گردد.

معمولاً پساب های صنعتی به گروه های زیر تقسیم میگردند:

• پساب مربوط به خط تولید و یا فرایند صنعتی
• پساب بخش تاسیسات، مربوط به فرایند تصفیه آب، زیر آب بویلر و برج خنک کن و تاسیسات عمومی.
• پساب مربوط به شستشوی مخازن، محوطه، تخلیه ناگهانی و … که مشابه پساب خط تولید محسوب میگردد.

با توجه به اینکه ماهیت آلودگیهای فوق بعضاً متفاوت است بنابراین روشهای تصفیه پساب صنعتی و استفاده از پکیج تصفیه فاضلاب در آن نیز متفاوت می باشد. در مورد پساب های صنعتی، معمولاً غلظت پساب را بوسیله ماده آلوده کننده می سنجند مثلاً در مورد پساب آبکاری میزان غلظت فلزات سنگین (مس ، کادمیوم ، کرم ، نیکل و ….) و یا املاح دیگری مثل سیانورها و …اندازه گیری می نمایند.

لذا در آنالیز کیفی پسابهای صنعتی عوامل مربوطه باید اندازه گیری و تعیین گردند. با این وجود بخش عمده پسابهای صنعتی نیز دارای آلودگیهائی هستند که توسط مواد آلی ایجاد شده (محلول یا نا محلول)   که مهمترین شاخص آلودگی میباشند مشخص میشوند.

برحسب BOD₅ و COD از روی مقادیر پارامترهای فوق می توان درجه و شدت آلودگی پساب صنعتی را به طور تقریبی تعیین نمود که در جدول زیر یک دسته بندی کلی جهت انواع پساب های صنعتی ارائه گردیده است.

علاوه بر آلودگیهای متداول که مورد اشاره واقع شدند بسیاری از ترکیبات دیگر در پسابهای صنعتی یافت میشوند که بعضاً بسیار خطرناک بوده و یا از برخی جهات مورد توجه قرار میگیرند. بنابراین اولین گام در تصفیه پساب صنعتی انجام آنالیز کیفی و تشخیص نوع آلودگی پساب می باشد. در مرحله بعد سیستم تصفیه پساب متناسب نوع آلودگی موجود در پساب و انتخاب نوع پکیج تصفیه فاضلاب، بر مبنای سه روش کلی تصفیه فیزیکی، تصفیه شیمیایی و تصفیه بیولوژیکی  طراحی و اجرا می گردد.

پسابهای صنعت نساجی بطور معمول مربوط به بخش شستشوی اولیه، رنگرزی و شستشوی پس از رنگرزی می باشد. مقادیر قابل توجهی آب در این صنعت بکار برده می شود. آب مصرفی در تهیه رنگ محلول و شستشوهای متعدد برای جداسازی رنگ جذب نشده مصرف می گردد.

مواد شیمیائی مختلف در این صنعت بکار برده می شوند که شامل انواع اسیدهای معدنی و آلی (مثل اسید استیک و اسید فرمیک و اسید سولفوریک)، انواع املاح معدنی مثل سولفیتها و مواد سفید کننده، رنگ های آلی و پیگمنتهای رنگی، ترکیبات مصرفی برای جذب بیشتر رنگ، تثبیت کننده ها و نرم کننده ها بخشی از مواد شیمیائی مصرفی در این صنعت است.

بدلیل انواع متعدد الیاف و پارچه و مصارف مختلفی که منسوج تولید شده در بازار دارد، ترکیب مواد شیمیایی و مصرفی بسیار متفاوت است. حتی رنگ های مصرفی دارای ترکیبات مختلف می باشند که در محیط زیست اثرات گوناگونی بر جا می گذارند.

تخلیه پساب نساجی در رودخانه ها و آب های پذیرنده باعث تغییر Ph آب شده، مواد ارگانیک باعث کمبود اکسیژن منابع آبی شده، مواد شوینده آلودگی زیادی ایجاد کرده و بالاخره رنگ پساب باعث آلودگی شدید بصری (آلودگی های قابل رویت) می گردد. در نتیجه تخلیه پساب خام و بدون تصفیه در محیط به هیچ وجه مجاز شمرده نمی شود.

تصفیه فاضلاب نساجی: کیفیت فاضلاب

با توجه به اینکه فاضلاب صنعت نساجی معمولا ترکیب رقیقی از مواد شیمیایی مختلف مصرفی در این صنعت، از جمله دترجنت ها (چربی گیر)،  مواد سفید کننده، رنگ های مختلف و بسیار متنوع، اسیدهای آلی، مواد تثبیت کننده، ترکیبات آهار و غیره می باشد، روش تصفیه و حذف آلاینده های این صنعت باید با توجه به تصفیه پذیری آلاینده ها صورت بگیرد.

طبیعی است که با تغییر نوع الیاف و پارچه و نوع رنگ مورد درخواست (طبق نیاز بازار فروش و مصرف) نوع و مواد شیمیایی نیز تغییر نموده و در نتیجه باعث می شود که کیفیت پساب های خط تولید این صنعت نیز روزانه تغییر نماید.

تصفیه فاضلاب نساجی: کمیت فاضلاب

جریان حجمی و کمیت پساب های نساجی بسیار متفاوت است و تابع نوع تولید و روش رنگرزی و کیفیت مواد اولیه و کیفیت

محصول تولید شده دارد.

در مجموع اطلاعات بدست آمده از صنایع مختلف مشخص بشرخ زیر است :

• کارخانجات نساجی بروجرد با تولید 10 ملیون متر پارچه در سال :  3500 مترمکعب در روز
• کارخانجات نساجی اردکان با تولید 4 ملیون متر پارچه در سال : 2000 مترمکعب در روز
• کارخانجات نساجی تیم مشهد با رنگرزی 16 تن الیاف اکریلیک در روز: 1000 مترمکعب در روز
• کارخانجات آکریلتاب با رنگرزی 8 تن الیاف در روز: 400 متر مکعب در روز

در مجموع با بررسی کارخانجات متعدد بنظر می رسد که در این صنعت به ازاء رنگرزی و تکمیل هر کیلو الیاف در حدود 30 الى 60 لیتر آب مصرف می شود که بطور عمده بصورت پساب تخلیه می گردد. الیاف پنبه آب نسبتا بیشتری مصرف می نمایند و بدلیل رنگهای خاص، پسابهایی با غلظت بیشتری ایجاد می کنند. همچنین الیاف پشمی معمولا به شستشوی بیشتری نیاز داشته و از رنگهایی استفاده می نمایند که دارای تصفیه پذیری کمتری می باشند.

تصفیه فاضلاب نساجی: عوارض زیست محیطی

پساب های صنعت نساجی اثرات مختلف و ناخوشایندی را بر آب های پذیرنده و یا منابع طبیعی بر جا می گذارد که اهم آنها بطور خلاصه عبارتند از:

1. وجود الیاف و مواد معلق و شناور باعث بوجود آمدن منظره نامناسب و تشکیل لجن و تعفن شده، در ضمن کاهش اکسیژن محلول آب و گرفتگی و سد نمودن حرکت آب و آلودگی های فیزیکی را نیز موجب می گردد.
2. اسیدها و مواد قلیائی مختلف که برای تنظیم pH در مراحل مختلف رنگرزی بکار برده میشوند تغییرات و نوسانات زیادی را در pH آبهای پذیرنده بوجود آورده و در نتیجه بطور مستقیم حیات آبزیان را تهدید می نماید. همچنین pH اسیدی و یا قلیائی قوی باعث از بین رفتن خاک و گیاه نیز می گردد.
3. دترجنت ها و مواد پاک کننده که در صنعت نساجی بوفور بکار برده میشوند علاوه بر بالابردن غلظت مواد ارگانیک آب و خاک باعث کف کردن آب، اثرات عمده در طعم و بوی آب و آلودگی کلی آب می گردد. چون دترجنت ها عموما از تجزیه پذیری بیولوژیکی ضعیفی برخوردارند بنابراین مشکلات زیادی را بوجود می آورند.
4. مواد معدنی و املاح بکار برده شده در مراحل مختلف سفیدگری و رنگرزی و تکمیل باعث افزایش غلظت املاح آب می گردد و در نتیجه باعث بالا رفتن سختی و قلیائیت منابع پذیرنده میشود. از طرفی بعضی از فلزات سنگین که همراه با رنگ و یا نمک ها بکار برده می شوند از قبیل کروم، نیکل و … علاوه بر مسمومیت آبزیان خطرات زیادی را برای سلامتی انسان بدنبال دارند.
5. مواد ازته و فسفاته که برای موارد مختلف بکار برده می شوند پدیده اتریفیکاسیون را در رودخانه ها، دریاچه ها و تالاب ها تشدید نموده و ضمن تخریب کیفیت آب باعث رشد بی رویه جلبک ها و گیاهان گردیده و دریاچه ها را تبدیل به نیزار می نماید.
6. مواد آهار، ترکیبات نشاسته ای، رنگ ها و سایر مواد آلی بکار برده شده عامل اصلی آلودگی و بالارفتن غلظت BOD₅ آب محسوب گردیده، رشد انواع میکروبها را تسریع نموده و باعث بوجود آمدن شرایط عفونی می شود.

علاوه بر عواملی که در فوق به آنها اشاره شد، در صنایع نساجی مدرن، ترکیبات شیمیائی بسیار زیادتری هر ساله وارد بازار می گردند که غالبا اثرات نامناسب و نامطلوبی بر اکوسیستم وارد می سازند. این ترکیبات همراه با ناخالصی های الیاف که در مراحل اولیه شستشو وارد پساب می گردد، پساب صنایع نساجی را به یکی از آلاینده ترین پساب های صنعتی تبدیل کرده است.

در ضمن باید بخاطر سپرد که صنعت نساجی از طیف وسیعی برخوردار است. ریسندگی و رنگرزی نخ، بافندگی انواع پارچه، رنگرزی و چاپ پارچه، همراه با الیاف بسیار مختلفی از پنبه، اکریلیک، پشم، نایلون، ویسکوز و … باعث بوجود آمدن تنوع زیادی در کیفیت پسابهای این صنعت می گردد. همچنین نوع الیاف بکار رفته در آلودگی نقش عمده ای را ایفا می کند.

بطوریکه معمولا آلوده ترین پساب نساجی را به صنعتی که الیاف پشمی را شستشو و رنگرزی می نماید میتوان نسبت داد و در مقابل الیاف مصنوعی پساب های رقیق تری دارند ولی مشکل رنگ در همه پساب های نساجی بطور یکسان وجود داشته و لذا معمولا در بررسیهای آزمایشگاهی بکار رفته در مورد تصفیه پذیری این نوع پساب جهت انتخاب نوع پکیج تصفیه فاضلاب ، توجه زیادی به حذف و از بین رفتن رنگ پساب شده است.

تصفیه فاضلاب نساجی: روش تصفیه

اصول بکار رفته در تصفیه فاضلابها و آبهای آلوده بر مبنای جداسازی مواد آلوده کننده معلق و محلول از آب می باشد. در بسیاری از موارد که این مواد بصورت نا محلول و شناور هستند با روشهای فیزیکی و یا ترکیبی از روشهای فیزیکی – شیمیایی عمل جداسازی و یا حذف انجام می گیرد ولی در صورتیکه مواد آلوده کننده بصورت محلول باشند، ابتدا با اعمال روشهای شیمیائی و بیولوژیکی این مواد تجزیه و یا به صورت جامد و شناور در آمده و سپس از آب جدا می گردند.

بنابراین اصول تصفیه فاضلابهای شهری و یا صنعتی تلفیقی از روشهای تجزیه شیمیائی، جداسازی فیزیکی و فیزیکی شیمیائی و یا فرایندهای بیولوژیکی است که بنابر نوع و کیفیت و کمیت آلودگی بکار گرفته می شود. در سالهای اخیر اهمیت بیشتری به روشهای بیولوژیکی داده شده است زیرا این روشها که از موجودات زنده ذره بینی برای تجزیه و یا جذب مواد شیمیائی استفاده می کنند اثرات جانبی کمتری داشته و معمولا ضایعات کم خطرتر و بی اثرتری از خود بجا می گذارند.

انتخاب فرایند و روش تصفیه فاضلاب های صنعتی تابعی از نوع آلودگی می باشد. بنابراین با شناخت کیفی و کمی فاضلاب و انجام آزمایشات اولیه روش تصفیه انتخاب می گردد. برخی مواقع آزمایشات تصفیه پذیری برای انتخاب روش تصفیه نیز انجام می گیرد تا مشخص گردد که چه فرایندی برای تصفیه از کارآیی بیشتر و بهتری برخوردار است.

بطور کلی از فرایندهای زیر برای حذف مواد آلاینده در فاضلابهای صنعتی استفاده میگردد:

الف- روشهای تصفیه فیزیکی

روشهای تصفیه فیزیکی برای حذف مواد معلق و شناور، کدورت، رنگ و … بکار برده می شود. این روشها شامل: آشغالگیری، ته نشینی با و یا بدون کمک مواد شیمیایی، شناور سازی، فیلتراسیون شامل: فیلتر شنی، پارچه ای و غشائی از جمله UF, MF است.

اصول کلی روشهای تصفیه فیزیکی بر مبنای قطر ذرات (جداسازی ذرات با توجه به قطر آنها مثل روش فیلتراسیون) و یا وزن مخصوص آنها صورت می گیرد ( مثل روشهای شناورسازی و یا ته نشین سازی). لازم به توضیح است که در بسیاری مواقع همراه با تصفیه فیزیکی، مراحل پیش تصفیه شامل متعادل سازی، تنظیم pH و خنثی سازی هم انجام می گیرد.

ب- فرایندهای تصفیه بیولوژیکی

فرایندهای بیولوژیکی به فرایندهایی گفته می شود که جهت تصفیه فاضلاب از میکروارگانیزم ها و یا آنزیم ها استفاده می گردد. اگرچه تکنولوژی کاربرد آنزیمها هنوز بطور صنعتی در کنترل و تصفیه فاضلاب ها و آبهای آلوده رواج نیافته است ولی پیش بینی می شود کاربرد این مواد در حد تجارتی و صنعتی در آینده بسیار توسعه یابد.

این روش برای حذف مواد آلی محلول بکار برده میشود. استفاده از میکروارگانیزمها برای جداسازی مواد آلی محلول یکی از اصول شناخته شده و بسیار متداول در تصفیه فاضلاب ها می باشد. با تصفیه بیولوژیکی براحتی میتوان مواد آلی مثل کربوهیدراتها، پروتئینها، چربیها و بسیاری از سایر مواد آلی محلول را تجزیه و از آب حذف نمود (مشروط بر آنکه از قابلیت تجزیه بیولوژیکی برخوردار باشند).

روش تصفیه بیولوژیک برمبنای استفاده از رشد دادن میکروارگانیزمها (باکتریها) در محیط فاضلاب قرار دارد. میکروارگانیزم ها برای تغذیه و تکثیر شدن نیاز به مواد غذایی دارند که از طریق مواد آلی محلول در آب تامین می شود. این امر باعث مصرف و یا تجزیه مواد آلی (ارگانیک) در فاضلاب می گردد که در عمل باعث تصفیه فاضلاب میشود.

در برخی از مواقع با پرورش باکتریهای خاصی برای تصفیه و تجزیه مواد آلی محلول عملیات تصفیه بیولوژیکی انجام می گیرد. ولی در غالب موارد باکتریهای موجود در فاضلاب بتدریج با محیط خو گرفته و با تامین مواد غذائی خود از مواد آلی محلول در فاضلاب شرایط لازم برای رشد و تکثیر را ایجاد نموده و در ضمن باعث حذف آلاینده ها میشوند.

البته نباید فراموش شود که برخی از مواد  مانند فلزات و یا مواد آلی خاص قابلیت تجزیه بیولوژیکی را ندارند  و اینگونه ترکیبات را نمیتوان با روش بیولوژیکی حذف نمود. لذا روشهای بیولوژیکی برای تصفیه پسابهایی مثل پساب کارخانجات صنایع غذایی، لبنیات، نوشابه سازی، کشتارگاه و … ایده آل و بسیار مناسب میباشند ولی در مواردی که مواد آلاینده از قابلیت تجزیه بیولوژیک برخوردار نباشند از فرایندهای شیمیایی و غیره باید استفاده شود.

بطور کلی تصفیه بیولوژیکی برای کاهش غلظت BOD₅ و اکسیداسیون ترکیبات ازته و یا تجزیه مواد آلی در جامدات باقیمانده (لجن) بکار برده می شود. سیستم های تصفیه بیولوژیکی ممکن است به دو صورت هوازی)با استفاده از اکسیژن محلول(و یا بی هوازی )استفاده از اکسیژن ترکیبات شیمیایی( صورت بگیرد.

ج-  فرایندهای تصفیه شیمیایی

در برخی از مواقع برای حذف مواد آلاینده استفاده از روشهای شیمیایی ضرورت پیدا میکند. این روشها بر مبنای اضافه کردن یک ماده شیمیایی به آب و انجام واکنش شیمیایی می باشد. بعنوان مثال ترکیبات سیانور را بوسیله اکسیداسیون با کلر میتوان خنثی و تجزیه نمود و یا فرمالین را به کمک آهک میتوان تبدیل به نوعی قند ( پنتوز) کرد تا قابل تجزیه گردد. روشهای تصفیه شیمیایی در کنترل آلودگیهای مربوط به فاضلابهای شیمیایی نقش مهمی دارند. اصولا روشهای شیمیایی مکن است بر مبنای فرایند خاصی بکار گرفته شوند مثل:

• فرایند رسوب سازی ماده آلاینده – مثل حذف فلزات سنگین
• فرایند تجزیه ماده آلاینده مثل اکسیداسیون و تجزیه سیانور
• تغییر ماده آلاینده به فرم قابل تجزیه مثل تبدیل فرمالین به پنتوز
• جداسازی ماده آلاینده مثل دوفازی کردن پساب و جداسازی فاز شناور (جداسازی لاتکس و…)

ح- روشهای تصفیه فیزیکی – شیمیایی

برخی از روشهایی که در تصفیه بکار برده می شوند ترکیبی از عملیات فیزیکی و شیمیایی است. این فرایندها در مواقع خاصی بکار برده میشوند از جمله :جداسازی گازها از فاضلاب (مثل جداسازی آمونیاک و یا مواد آلی فرار- VOC – بوسیله فرایند دفع گاز (عریان سازی)، عملیات تبادل یونی برای تبادل یون فلزات مختلف مثل کرم یا جیوه و …… با یون های کم خطرتر .

فرایند تبادل یونی در صنعب آب استفاده وسیعی دارد و در تصفیه پسابه ای آبکاری نیز زیاد استفاده می شود. فرایند جذب سطحی : مثل عبور آب آلوده از روی ستونهای فیلتر کربن اکتیو که باعث رنگبری فاضلاب و یا جذب مواد آلاینده محلول می گردد.

خ- سایر روشهای دفع و حذف آلاینده ها

در برخی مواقع بدلیل ماهیت خاص پساب امکان استفاده از روشهای متداول وجود ندارد و یا دارای توجیه اقتصادی نمی باشد. لذا برخی از روشهای دفع مواد آلاینده مطرح می گردند مثل : فرایند تبخیر Evaporation (مثل تبخیر آبهای شور)، خشک کردن و سوزاندن  Incineration (مثل سوزاندن روغنهای ضایعاتی و هیدروکربورهای سنگین) و یا حتی روش دفن بهداشتی ضایعات ممکن است موثرترین روش باشد (مثل دفن بهداشتی روغنهای مخصوص از قبیل پلی کلر بای فنیلها- PCB – و یا دی اکسینها).

این روش ها فقط در مواقعی بکار برده می شود که هیچ راه حل روشن و از نظر اقتصادی با صرفه ای برای دفع آلودگیها وجود نداشته باشد. همچنین روشهای در حال توسعه که فقط در شرایط خاصی بکار برده میشوند مانند: اکسایش پیشرفته یا فرایند فنتون پیشرفته که از ازن ، اشعه UV و کاتالیست اکسید تیتانیوم استفاده میگردد.

غشاء ها یا ممبرانهای صنعتی از نوع UF (اولترا فیلتر) برای جداسازی مولکولهای بزرگ و یا MF (مایکرو فیلتر ) برای جداسازی ذرات معلق کلوئیدی. روشهای الکترو مغناطیسی برای جداسازی آنیون ها و کاتیون ها.

روش تصفیه پسابهای صنعت نساجی معمولا تلفیقی از روشهای فیزیکی و شیمیایی و بیولوژیکی می باشد. همانگونه که اشاره شد برخی از رنگ ها به سادگی جذب الیاف شده و در پساب غلظت کمتری دارند. علاوه بر آن این رنگها با جذب سطحی بوسیله ترکیبات شیمیایی مثل املاح آلومینیوم و آهک بسادگی از فاضلاب جدا سازی می شوند.

در مقابل برخی دیگر از رنگها در مقابل جذب سطحی مقاوم می باشند و با تصفیه شیمیائی حذف نمی شوند. در نتیجه مبانی فرایند تصفیه پساب در این صنعت عبارت است از تصفیه شیمیائی به منظور حذف رنگ و مواد معلق و تصفیه بیولوژیکی با هدف حذف مواد آلی محلول. فاضلاب ورودی در اولین مراحل از یک آشغالگیر و پرزگیر عبور نموده و وارد مخزن متعادلسازی می گردد.

در این مرحله علاوه بر متعادلسازی، چربی گیری و یکنواخت سازی نیز انجام می شود. در مرحله بعدی فاضلاب وارد بخش تصفیه بیولوژیکی می گردد تا مواد آلی و محلول آن حتى الامكان تجزيه و حذف گردد. پس از ته نشینی و زلال سازی، پساب وارد سیستم شیمیایی می شود که تا حدودی رنگ را کاهش داده و پساب خروجی را شفاف تر می نماید.

مواد شیمیایی مصرفی در این بخش عبارتند از: آهک همراه با سولفات آلومینیوم و یا سولفات آهن و پلی الکترولیتهای کاتیونیک. پساب خروجی از واحد تصفیه شیمیایی معمولا از نظر مواد آلی محلول طبق استانداردهاست ولی ممکن است رنگ آن بیش از حد استاندارد باشد که متاسفانه راه حل کم هزینه ای برای کاهش رنگ در دست نیست و فقط با استفاده از فیلتر کربن اکتیو میتوان رنگ را کاهش داد.

امکاناتی برای جمع آوری و حدف لجن نیز باید در نظر گرفته شود، بخصوص بخش تصفیه شیمیایی مقادیری ضایعات جامدات (لجن) ایجاد می کند که باید به نحو مناسبی جمع آوری و دفع شود. روش فوق و پکیج تصفیه فاضلاب مورد استفاده در این روش، متداولترین و ارزان ترین روش تصفیه پساب در صنایع نساجی می باشد.

اگر چه اخیرا برخی از روشهای شمیایی نیز (مثل ازن زنی، فوتواکسیداسیون و ……) مطرح شدهاند ولی معمولا بسیار پرهزینه بوده و مقرون به صرفه نیستند.

یکی از فرآیندهایی که امروزه به وفور در کشورهای مدرن مورد استفاده قرار می گیرد، سیستم بیوراکتور غشایی MBR می باشد که کیفیت تصفیه بسیار خوبی را ارایه می دهد. شرکت نهراب زیست مفتخر به طراحی و ساخت تصفیه خانه فاضلاب به روش بیوراکتور غشایی MBR می باشد.

تصفیه فاضلاب نساجی: سخن آخر

شرکت نهراب زیست با دارا بودن سالها تجربه در طراحی و ساخت تصفیه خانه های فاضلاب صنعتی آماده خدمت رسانی به صنایع و کارخانه های کشور می باشد. تصفیه خانه های فاضلاب شرکت نهراب زیست تماما توسط کادر رسمی  شرکت نهراب زیست طراحی و ساخته می شوند و پس از تست و اطمینان از عملکرد مناسب،  راه اندازی می گردند.

تمام مراحل طراحی، ساخت و نصب و راه اندازی تصفیه خانه فاضلاب نساجی و پکیج تصفیه فاضلاب مربوط به آن، توسط پرسنل شرکت نهراب زیست صورت می گیرد. خواهشمند است جهت دریافت مشاوره بیشتر با کارشناسان شرکت نهراب زیست تماس بگیرید. همچنین شما می توانید سایر خدمات و محصولات نهراب زیست را از طریق سایت ملاحظه فرمائید.